به سرخی جامت که امشـــب خمارم
به روی چو ماهـــت که بردی قرارم
مگر بلبـــلان را نبــــاشد نــــوایــــی؟
که من اینچنین خسته و بیـــقرارم
شبـــی یاد دارم شبی سرد و تاریـــک
و مــی رفــت هرجا از این دل هـــوارم
سراسیــــمه گشـتم به باغ محبـــت
ولیــــــکن نـــدیـــدم نشـــانی زیـــارم
پریـــشان نمودی تو مرداب ذهنـــم
که از خاطــــراتم دلی خوش نــــدارم
چنین می رود ازدوچشــمان مستت:
که من دایم الوقـــت هم میگسارم
به دریای احســــاس یـاران عزیزم
اگر چند بی عقل و دیوانــه وارم
ما سکوت سینه را بشکسته ایم
در گروه شعــــله ها پیوسته ایم
از صـــدای بلبـــــلی بـی خانمان
ذره های جان خود بگسسته ایم
طالـــبان جام وحــدت بوده ایم
وز نفاق جمله یاران خسته ایم
سینه سرخان مهاجر بوده ایم
با نهـــال زندگی دل بسته ایم
در مســـیر چلچراغان قشنگ
عاشقان جان و دل وارسته ایم
با نگاه گرم و معطوف غنچه ها
یک زبان ویک دل ویک دسته ایم
جای جای سینه مان آواز اوست
نقشهای دیگران را شسته ایم
در نگاه سرد عبدی نقش بست
زین سراب پر طلاطم رسته ایم
بی تو ای گلشن جان روضه رضوان چه کنم ؟
گنج قارون جه کنم ؟ ملک سلیمان چه کنم ؟
در فراقت همه شب ناله شبگیر کنم
گر که از دل نکنم ناله و افغان چه کنم ؟
روشنی بخش وجود همه عالم تو شدی
شب یلدای غمت ای مه تابان چه کنم؟
شسته ام دست طلب از همه کس وز پی تو
گشته ام گمشده کوه و بیابان چه کنم ؟
می کشند هر طرفی این دل ما زلف بتان
من تو را می طلبم عشوه آنان جه کنم؟
گفت بیرون بنما عشق نگار از سر خود
گفتمش زندگی ام بی رخ جانان چه کنم؟
همچو عبدی پی جانان بروم من شب وروز
گر که این ره نروم با غم هجران چه کنم ؟
من منتظرم ،منتظر ساقی خویشم
درفکر همان خانه یییلاقی خویشم
اسباب سفر نیز محیاست ولیکن
دلواپس هم خانه قشلاقی خویشم
اواسوه صبر است و اسوه اخلاق
شرمنده جانان زبد اخلاقی خویشم
سوگند به آن سلسله موی نگــــارم
من سوخته وخسته واوراقی خویشم ....
امشب صلای عشق من درکوی جانان می رسد
اندوه دل با خلوتی دانی که پایان می رسد
ای ســـــاقی جانانه ام باز آر آن پیمانه ام
آن گوهر یکدانه ام با عهد و پیمان می رسد
آن برده عقل وهوش من وان نرگش خاموش من
همچون محمد ا زحرا با نور قرآن می رسد
در قلب من ای عاشقان گردید روشن نور جان
گویا که ازسینای دل موسی بن عمران می رسد
مهتاب عالم تاب من گردید اندر خواب من
با عاشقان گو مژده ای کان ماه تابان می رسد
هر کس که بیند روی او یا نرگس جادوی او
انگشت وی اندر دهان تا اوج حیران می رسد
با لاله ها اندر چمن می گفت بلبل این سخن
آن باغبان خوش قدم اکنون به بستان می رسد
با این دل شوریده ام از عشق رمزی دیده ام
معنای آن پرسیده ام گفتند جانان می رسد
عبد ی بیا و بعد از این از مردمان دوری گزین
ازدل غبار غم بشو چون شاه خوبان می رسد
مســـــت رخ یـــار مـــن ، عـاشـــق دلدار من
بی خــبر از یـــار من ، تشـــنه دیـــــدار من
من که شــدم یــار او ، یــــار وفــــادار او
وای ز آزار او ، او شـــــده بــــیــــزار من
آن خـــم ابروی او، می کشــدم ســوی او
ســـلســــله مـــوی او ،گــرمــی بازار من
آه دلت مال کیست ؟ درغم احوال کیست ؟
کعـــبه آمـــــال کیست ؟ دلبـــر عیـــار من
باغ دلم زرد شد ، زنــــدگی ام ســــــرد شد
قســـمت من درد شد ، گریه شده کار من
دلبـــر ترســــایی ام ،ســــرو تمـــاشایی ام
درشــــب تنـــهایی ام ، باش پرســــتار من
عطر اقاقـی بیا ،شــاهـــد و ســـاقــی بیا
ای همــه بـــاقــی بــیـا پیــش دل زار من
بی خبری بی خبر از دل عبــدی مــگر ؟
کی بنمایی نظـــر ؟ محـــرم اســــرار من
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق آسان نموداول ولی افتاد مشکلها
حافظ
*******
گرچه می گفت که زارت بکشم می د یدم درنهانش نظری بامن دلسوخته بود
حافظ
*******
زدودیده خون فشانم زغمت شب جدایی چه کنم که هست این ها گل باغ آشنایی
به کدام مذهب است این به کدام ملت است این که کشند عاشقی راکه تو عاشقم چرایی...
فخرالدین عراقی
*******
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
*******
|
همـنشینم ، به خیال تو و آسوده دلم کین وصالیـست که در پی غم هجرانش نیـست
*******
یک چند پشیمان شدم ازرندی ومستی عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم
*******
اززندگی ام گله دارد جوانی ام شرمنده جوانی از این زندگانی ام
شهریار
********
یادبادآن که زماوقت سفر یاد نکرد به پیامی دل غم دیده ماشادنکرد
********
مژه سوزن رفوکن نخ آن زتارموکن که هنوز وصله دل دوسه بخیه کاردارد
*******
نالیدن بلبل زنوآموزی عشق است هرگز نشنیدیم زپروانه صدایی
*******
به همان قدر که چشمان تودیدن دارد حرفهای دل من نیز شنیدن دارد
******** کاشکی دلبر من از دل من یاد کند گاه گاهی به نگاهی دل من شاد کند ترسم آن لیلـــی رخســـــار بدان شیرینی دل مجنون مرا روزی فرهاد کند ******** گرچه می دانم نمی آیی ولی هردم زشوق سوی در می آیم وهرسونگاهی میکنم ********
| |
ادامه مطلب ...