غزلی به یاد چشمت بسرایم و بگریم
عقده ها ز سینه خود بگشایم و بگریم
بده جام آتشینم ز قرابه دو چشمت
که شوم مست و ندانم به کجایم و بگریم
اگرم اجازه باشد ز تو ای همای رحمت
رخ ماه تو به عالم بنمایم و بگریم
اگر از سر محبت تو به خواب من بیایی
دو سه بوسه از لبانت بریایم و بگریم
تو نیامدی که گویم به تو از غم جدایی
غم عشق تو بگویم به خدایم و بگریم
شب هجر یار عبدی تو چنین سروده بودی:
غزلی به یاد چشمت بسرایم و بگریم