غزلی به  یاد  چشمت  بسرایم و بگریم  

عقده ها  ز سینه  خود  بگشایم  و بگریم  

بده    جام  آتشینم  ز قرابه  دو  چشمت  

که شوم مست و ندانم به کجایم و بگریم  

اگرم اجازه باشد ز تو  ای  همای  رحمت  

رخ   ماه   تو   به   عالم   بنمایم   و بگریم  

اگر از  سر محبت  تو  به  خواب  من بیایی   

دو سه   بوسه   از   لبانت   بریایم  و بگریم  

تو  نیامدی  که  گویم  به  تو از  غم  جدایی  

غم  عشق  تو  بگویم   به   خدایم و بگریم   

شب  هجر یار عبدی تو چنین سروده بودی: 

غزلی  به  یاد   چشمت   بسرایم   و  بگریم