الا    یا   ایها الساقی   بده   آن   جام  گلگونم   

که من شیدای شیدایم  که من مجنون مجنونم  

ز  هجر  آن  کمان  ابرو  ز تاب  آن  سیه  گیسو   

ز  بوی  آن گل  شب  بو  ببین   دلخون  دلخونم  

سراغ  از من  نمی گیری و حالم را نمی پرسی  

تو ای ناجی تو  ای ساقی مکن از حلقه بیرونم   

حدیث   چشم   زیبایت،   شکوه   قد   رعنایت   

تمام   آن  غزلهایت  ،  شده   قاموس  و  قانونم  

به  دام  زلف  جانانم ،   اسیر   موج  و  طوفانم  

 جدا   از  خیل  یارانم  اگر  غمگین   و  محزونم  

به دستم باده ای دادی وگفتی: نوش کن عبدی   

چو نوشیدم  از  آن  باده  تو  کردی  باز  افسونم