بیا  جانا   به  بزم   عـــارفان  شو

انیس  و  یاور   بیچـــارگان   شو

به کوی  می فروشان  راه  بردی

دمی همصحبت ما بی دلان شو

هـــزاران  درد  اندر ســینه  دارم

ســـکوت  سینه  ما را فغان شو

نهالی  را که  اندر  دل   نشاندم

به  پای  ریشه اش آب روان شو

شدم  آواره  در صحرای عشقت

دل  سر گشته  ما را  فغان  شو

نگویم من که این شویاکه آن باش

دل  آراما به دلخواهت همان شو

نگـــاهی دررخ زیبـــای جــانـــان

بیفکن عبدی و از  نو جوان  شو