تدریس

با نگــــاهش  عشـق  را تدریس کرد

پایگــــاهی   در  دلم  تاسیس  کرد

یک غزل خواند وزحافظ گفت وبعد...

اشـک آمد  گونه هامان خیس کرد

جمله های زیبا

چقدر خوبه ادم یکی  

را دوست داشته باشه

نه به خاطر اینکه نیازش رو برطرف کنه

نه به خاطر اینکه کس دیگری رو نداره نه به خاطر اینکه  

تنهاست و نه از روی اجبار بلکه

  به خاطر اینکه اون شخص

ارزش دوست داشتن رو داره

--------------------------------------------------------------------------------------

بچه هاشوخی شوخی  

به گنجشکها سنگ می زنند و

گنجشکها جدی جدی میمیرند  

آدم ها

شوخی شوخی زخم می زنند.... و قلبها  

جدی جدی می شکنند....

شوخی شوخی لبخند   می زنی و من جدی جدی  

عاشق می شوم

***************

گفتمش: دل می‏خری؟! پرسید چند؟! ..      

  گفتمش: دل مال تو، تنها بخند...

خنده کرد و دل ز دستانم ربود....      

  تا به خود باز آمدم او ..رفته بود.. دل ز

 دستش روی خاک افتاده بود..    

جای پایش روی دل جا مانده بود......

********.

افسوس..آن زمان که باید دوست بداریم  

کوتاهی میکنیم آن زمانی که

دوستمان ندارند لجبازی

می کنیم وبعد..........برای آنچه از دست رفته..

آه می کشیم......

-******************

دنیا را بد ساخته اند 

 کسی را که دوست داری، 

 تورادوست نمی دارد.

کسی که تورا دوست دارد ،تو دوستش نمی داری     

      اما کسی که تو

دوستش داری و او هم تو را دوست دارد  

  به رسم و آئین هرگز

به هم نمی رسند. 

و این رنج است . زندگی یعنی همین " (دکتر شریعتی )

خدایا: به من دلی بده که لیاقت عاشق شدن راداشته باشد

خدایا:به  من سینه ای بده که گنجایش عشق مجبوبم راداشته باشد

خدایا : به من چشمی بده که توانایی دیدن جمال یار راداشته باشد

خدایا : مراآ ن قدر زنده نگه دار که توان عاشق شدن را داشته باشم.

قفس

از  قفس صدا  می زنم  تو  را

یک  نفس صدا  می زنم تو  را

مانده ام کجا؟!! رفته ای کجا؟!!

هم  نفس  صدا  می زنم تو را

مرگ  وانتظار ... درد و انتظار...

داد رس  صدا  می  زنم تو  را

کوی می فروشان

بیا  جانا   به  بزم   عـــارفان  شو

انیس  و  یاور   بیچـــارگان   شو

به کوی  می فروشان  راه  بردی

دمی همصحبت ما بی دلان شو

هـــزاران  درد  اندر ســینه  دارم

ســـکوت  سینه  ما را فغان شو

نهالی  را که  اندر  دل   نشاندم

به  پای  ریشه اش آب روان شو

شدم  آواره  در صحرای عشقت

دل  سر گشته  ما را  فغان  شو

نگویم من که این شویاکه آن باش

دل  آراما به دلخواهت همان شو

نگـــاهی دررخ زیبـــای جــانـــان

بیفکن عبدی و از  نو جوان  شو 

معراج خورشید

ز معــــراج خورشـــــــــید  آمــــد دلم

که این گونه  گرم است شب محفلم

به  دشـــت خیـــالــم ســـرازیــر شد

به لبخنـــــد بگـــــــشود او مشکلم

نیازی   ندارم  به  شمــــع  و  چراغ

چو هستی  تو روشن  بود  منزلــم

به نزد من است  او  چو  دریای  نور

ولیکن  من   از   بودنـــش  غـــافلم

چو ابری است بی وزن ، که می رود

من از جان  به دنبال  آن  محمــــلــم

شــــکوه  گل  سبـــزه زاران  بــُـــود

و این  گونه  من  بهر  او  بی  دلــــم

سحر گه شدم  غرق  دریای  اشــــک

چو کشتی  به  دنبال  یک  ساحـلــم

مرا سوی خود خواند آن  سبز  پوش

به  دل  گفت عبدی  که  من  مایلم

شهره بازار

ای  جان  من  ای  نو ر گهربار  کجایی

ای  مونس  جان  لعبت   فرخار  کجایی

ای شمع رخت  چون مه  تابان  بنمارخ

وی   جام  جهان  مرهم  بیمار  کجایی

درهجرتوچون شمع بسوزم همه شبها

دارم به  سرم  شوق  تو  دلدار  کجایی

گشتم  به  میان  همه  گلها  و نبودی

با  من  تو بگو  ای  گل  بی خارکجایی

باز آی وببین حال من ای غنچه خندان

کز  عشق   توام   شهره   بازار کجایی

درقلب من  از عشق  تو افروخته  آتش

وین دیده  ما هم شده خون بارکجایی

در سینه  من  راز غم  عشق توتاکی؟

گویم همه شب  محرم  اسرار کجایی

فریادزعبدی به هواخاست  که  ما را

دل   نیست   دگر   دلبر  عیار کجایی